Nagybiccse

Bytča

Szűz Mária kegyhelye
     Nagybiccse az egykori Trencsén vármegyében, a Trencsént Zsolnával összekötő 507-es út mentén fekszik, mintegy 20 km-re Zsolnától. Kegyhely voltáról Barna Gábor ír: "A ferencesek mellett a tárgyalt korszakban leginkább a jezsuita társaság volt aktív, a katolikus megújulás vezető ereje. Első kolostoruk 1561-ben alakult meg Nagyszombaton, A nagyműveltségű jeles humanista esztergomi érsek Oláh Miklós kezdeményezésére. Ez az első nagyszombati letelepedés nem volt hosszú életű, ám az 1586 után hazánkban ismét megtelepedő Jézus Társaság gyorsan fejlődött. Rendházaik főleg a királyi Magyarország területén épültek, s a rendi térítés, a missziók kiinduló pontjaivá véltak. Nem véletlen, hogy a túróci (Znióváralja), szentkereszti, bicsei, kismartoni, lévai, komáromi, homonnai, ungvári és másutt lévő rendházaik közül több jelentős búcsújáró hellyé vált, mint Znióváralja és Bicse kolostortemploma. A jezsuiták rendi Mária-tiszteletének középpontjában a római Santa Naria Maggiore-templomból származó Havi Boldogasszony kegyképének tisztelete állott." (Bálint Sándor-Barna Gábor: Búcsújáró magyarok Szent István Társulat, Budapest, 1994. 107.old.)
Foto: Nagy Zoltán

Foto: Nagy Géza

Foto: Nagy Zoltán

     In prenobili Valle rapacis secus et insolentis fluvii Vagi. Nobis qua Solo natali, area historica, ominosissimus Arcium castellorumque ruinis lllena., ideoque dupliciter chara, situatur Oppidium B i t s a, imediate ad dextram memorati fluminis rippam, clarum ab antiquissimo T h u r z o n u m castello, nobis parum memorando; siquidem sit a Protestantismo, comessationeque Oligarcharum olim nostrorum famatum. Longe celebrius natalibus G e o r g i i C s e p e 1 é n y i Monachi Paulini. Cuius origo nobilis, ob Prosapiam, finis adhuc nobilior, ob horrendum diuturnumque Martyrium, quod eum ob fidem, qua Parochum, Coelis sociavit.
Dedecus est natis claros habuisse Parentes,
Ni studeant, illis moribus esse pares.

    Clarus interim locus est etiam a C u 1 t u m a r i a n o, quamvis nunc adhnc in germine tantum existente.
     Est ad 1/4 horae ab Oppido, in declivitate proximi collis, locus P o t k 1 u t e c z dictus, in eo S c a t u r i g o limpidissima, cuius Aqua frigidissima nunquam congelat, et euius alveus rigidissima etiam hyeme virescit herbis, quae protinus cessant, dum rivulus hic cum alio congreditur, et paulo Vagum intrat. Salubritas aquae forte naturalis, a plebe paulo et pro extraordinaria habita, multos allexit, primo domesticos tantum operarios agrorum, qui ibidem sub Arbore Siestam meridionalem capientes, sibi varia probabilia et inprobabilia narrabant somnia, tardius et visiones, quibus ultro in vulgos sparsis, etiam vicini adveniebant, appensaque arbori imagine B. M. V. eidem pro acceptis ad Fontem beneficiis gratias agebant. Huic iconi tardius successit columna quercina, cui super imposita est Statua B. M. V. ex ligno duro. Per quem ignoratur hactenus. Gratis hoc famulos, messoresque ibidem diutius, ut dicebatur helluantes - heri, incassum et Parochi ad evitandam superstitionem dispellebant. Numerus visitantium non decrevit, sed auctus est adeo, ut ex Oblatis Capellam aedificaverint, super ipso fonte decenter iam adaptato A. 1818. Huc transtulerunt Statuam ex columna, huc et plures alias imagines adinstar Anathematum appenderunt, et usque nunc offerunt.
     Capellam hanc Fran. G á 1 y Pharmacopola Oppidi restauravit, lumine statis temporibus intertenens, et dote providit.
     Nunc iam Populus processionaliter locum visitavit, et actu visitat ex vicina magna Valle, quae una cum suo fluvio K i s z u c z a dicitnr, sed et ex M o r a v i a, signanter ex Karlovitz et Halenkova. Ex nostratibus autem veniut U j h e 1 y i n o principali kiszuczarum Urbecula. R o v n e, B e s z t e r c z e utruque, Rjecsnicza etc.
     Maximus C o f 1 u x u s est in N a t., tum in Festo N o m i n i s M a r i a e. Per totum Annum 5-7000 comparent, qui, cum plerumque absque Sacerdotibus veniunt, et ex protioritate Confessionem peragunt, domesticorum duorom Sacerdotum, patientiam probant, zelum satia exercent.
     Can. Steph. T o r d y Parochus 1. ex piis diversorurn Fidelium oblatis, duos tresve gressus ante Capellam, novum paulo amplius Sacellum exstruxit. Est illud pulchra cupulata Rotunda 3 org. in diametro. In cuius Ara est S t a t u a e priori Capella huc imposita, 2 ped. alta, stans colorata, et cum J e s u l o, quem sinistro sinu tenet coronata. Porro cooperta palliolo albi serici, aureis fimbriis ornato, quod donum est Elis. D e r c s i k praefati Canonici germanae. Ornata porro est A n a t h e m a t i b u s paucis, numis argenteis, et torque aurea. In fronte Capellae est I n s c r i p t i o : PIls eX ObLatIs MarIanae DeVotlonI IVnCtls. CLarIor eXVreXI. Habet et elegantem porficum ex quatvor columnis lapideis. Ex loco hoc sermo S. dici solet.
     Dum Sacellum istud per praefatum Canon. et VADnum 8. Sept. A. 1845. benediceretur, prope 7000 fidelium aderant.
     Viget in Populo, Statuam adhuc in columna foris extraordinario lumine irradiatam fuisse. Sed fama haec cum aliis variis sermocinationibus, utpote non probatis, etiam ignoratis, stat tamen de S. Loco isto, quod Primas S c i t o v s z k y in N.-Tapolcsan de eiate Statua dixit, praesenti Parocho bitsensi Jos. M a l o c s a y. Quod nempe millia devotisantium, a nemine provocatorum minus incitatorum; indubium dent de gratiositate Effigiei testimonium. Et Bitsae conveniunt millia absque omni, qualicunque vel minimo impulsu. Multi ex iis aqnam f o n t i c u l i, ut medicinam domum ferunt, eam a malo febrium et oculorum adhibent. Sperant, imo capacitantur spem eorum inanem non fuisse. Post Capellas in montis asperitate est Crux erecta, ad quam poenitentes, dum et quando flexis genibus ascendunt. Totus Locus ferramentis conclusus et salicibus inplantatus est.
     Diebus B. M. V. hic cultus divinus freqnenter absolvitur. Imo et secus Parochus l. huc Fideles bis terve per annum processionaliter educit, et absolutis divinis reducit. Die Sabbati plurimi venire solent. Ast cum Capella necdum Indulg. habeat, Poenitentes in Eccla par. S. Synaxi reficiuntur.

(Forrás: Balogh Augustinus Florianus: Beatissima Maria Mater Dei, qua Regina et Patrona Hungariarum historico-pragmatice adumbravit - parochus Kocskóczensis. Agriae 1872. 573-575.old.)


Vissza a kezdő oldalra